Na de koffie ging Margreet de was ophangen. Lisa kondigde aan dat ze naar Ellen zou wandelen om haar echtscheidingsaanvraag bij haar af te geven.

“Hoe voelt dat?” vroeg Annerieke.

“Als een opluchting, alsof er een deur open is gegaan om echt te gaan leven. Ik kan de wijde wereld zien, dat gevoel heb ik nooit eerder gehad!”

“Klinkt goed Lisa,” zei Sjaak. “Ik moet nog naar het tuincentrum, kan ik je een lift geven?”

Lisa dacht even na. Ergens zou ze graag een poosje met hem doorbrengen, maar aan de andere kant vond ze dat vreselijk spannend. Nou ja, spannend zou het wel blijven, dus kon ze net zo goed meteen in het diepe springen.

“Wandelen vind ik heerlijk met dit weer, maar ik vind het ook wel leuk om even rond te neuzen in dat tuincentrum. Dus ja, ik rijd graag met je mee!”

“Gezellig! Ik ben er al klaar voor, dus wat mij betreft kunnen we meteen vertrekken. Moet jij nog iets van je kamer halen?”

“Ja, even mijn rugtas, anders heb ik geen betaalpas. Misschien zie ik er nog iets leuks voor de zolderkamer.”

Ze liepen samen de gang in. “Voelt het al een beetje als jouw kamer?”

“Nee, niet echt, meer een logeerkamer, maar dat is goed, het is een tijdelijke oplossing. En daarna wil ik verhuizen naar een plek dat echt mijn thuis zal zijn. Momentje, dan haal ik even mijn rugtas.”

Ze rende de trap op, terwijl Sjaak haar glimlachend na keek.

“Gezellige rit samen,” kwam Huib langs hem heen, met een dikke knipoog. Sjaak grinnikte. Huib had ook werkelijk alles door!

.

Terwijl Huib zijn boodschappen bij Daniëlle en de doe-het-zelf-zaak ging doen, reden Sjaak en Lisa naar het dorp. Bij Ellen ging Lisa alleen naar binnen, terwijl Sjaak in de pick-up wachtte. Ellens secretaresse nam haar papieren aan, bedankte haar ervoor en beloofde ze aan Ellen door te geven. “Zodra ze alles heeft doorgenomen, zal ze je bellen. Waarschijnlijk deze week nog…”

“Fijn, dank je wel,” glimlachte Lisa en ging weer naar buiten. Ze stapte in de pick-up.

“Wat zit dit toch lekker hoog, je hebt zo’n mooi uitzicht vanaf hier!”

Sjaak glimlachte: “Ik houd er ook wel van. Ik heb er wel eens over gedacht om zelf ook zo’n pick-up te kopen, maar ik mag deze altijd gebruiken, dus waarom zou ik het doen. En op dit moment heb ik nog niet echt behoefte aan een eigen auto, dus ik kan mijn geld voorlopig opsparen.”

“Dat geld zal je ook wel nodig hebben voor je huis. Het verbouwen zelf zal best wat kosten, en dan nog inrichten.”

“De kosten van het verbouwen valt mee. We betalen Simon wel, zijn uurloon. Maar verder wordt het waarschijnlijk veel vrijwilligerswerk. Tenminste, dat was de vorige keer zo, maar misschien loopt dat nu anders. De kosten voor de materialen hebben we natuurlijk wel, maar alles bij elkaar valt het waarschijnlijk wel mee.”

.

Het tuincentrum was dichtbij. Met een soort boodschappenkar gingen ze naar binnen.

“Ik heb vooral buitenplanten nodig,” zei Sjaak. “Wat wil jij? Samen rondkijken, of doe je het liever alleen?”

Lisa hield haar hoofd schuin alsof ze nadacht, maar ze wist het antwoord wel. Ze keek hem vriendelijk aan: “Als jij ook tijd en zin hebt, vind ik het wel leuk om samen rond te kijken.”

“Dan doen we dat, ik heb er wel zin in, en ik heb de tijd aan mezelf. De meeste weken van het jaar maak ik overuren, behalve in dit seizoen, dan kan ik wat makkelijker doen waar ik zin in heb.”

Ze besloten eerst naar buiten te gaan om de planten die Sjaak nodig had, te zoeken. In verhouding was er nu weinig keuze, de winter stond voor de deur. Maar Sjaak had zin om in zijn eigen voortuin wat extra winterbloeiers te zetten, en er meteen voor het landgoed een paar mee te nemen. Eigenlijk had hij van te voren al bedacht welke planten hij wilde meenemen, maar nu ze samen waren, besloot hij Lisa er bij te betrekken. Ze bleek, net als hijzelf, van de geur van seringen te houden. Ze was blij verrast toen bleek, dat die ook in een winterversie bestonden. Samen verzamelden ze een kar vol winterplanten bij elkaar.

“Is dat wel handig Sjaak, om ze nu te kopen. Ik bedoel, als je je huis wilt gaan verbouwen, dan lopen de werklui je tuin misschien wel plat.”

“Dat moeten ze wagen! Maar nee, ze hoeven niet in de voortuin te komen, ze kunnen de zijkanten en de achterkant gebruiken voor hun stellages en trappen of wat ze ook maar nodig hebben. Het zal een drukke tijd worden, maar wel leuk, het heeft iets gemoedelijks. Weet je wat ik vorige keer zo leuk vond van Annerieke? Ze wilde dat die bouwvakkers ook gewoon in de keuken kwamen koffie drinken en eten, als ze hun vuile schoenen maar in de wasruimte achterlieten. Ze mochten zelfs het gastentoilet van het pension gebruiken, als ze beloofden het toilet een beetje schoon te houden. Dat vond ik echt geweldig, hoe zij iedereen accepteerde en de ruimte gaf. Die bouwvakkers waren toen een soort tijdelijke familie, hoorden er voor die tijd helemaal bij!”

“Dat is zeker mooi. Annerieke is echt zo’n lieverd! Door haar, en ook door jou, door Huib en Margreet, hoor ik er ook helemaal bij. Het komt alleen in mijn gevoel nog niet echt zo binnen.”

“Verwonding Lisa, dat heeft genezing nodig, en genezing heeft tijd en rust nodig,” glimlachte Sjaak naar haar. En weer zag ze meer in zijn ogen dan alleen vriendelijkheid. Het veroorzaakte een warme gloed in haar hele lichaam.

Ze bloosde, en dat wist ze, maar doordat Sjaak net deed of hij het niet zag, lukte het haar zich daar niet al te druk om te maken.

Binnen in het tuincentrum reden ze hun kar tussen alle bakken met kamerplanten door. Lisa koos twee wat kleinere planten, lidcactussen, met eenvoudige sierpotten. “Voor op de lage kast. Dit zijn makkelijke planten, hebben niet veel water nodig, en als ze bloeien zijn ze zo mooi. Ik vind het leuk om die bloemen van dichtbij te bekijken en me er elke keer weer over te verwonderen hoe bijzonder die in elkaar zitten. Eigenlijk moet ik nog iets voor onder de potten hebben, om te voorkomen dat er kringen op de kast komen.”

“Vraag aan Huib of hij even een paar onderzetters voor je zaagt. Hij heeft een berg restanten hout en zal het vast leuk vinden om dat voor je te doen.”

Lisa keek hem stralend aan: “Wat een leuk idee, dat doe ik!”

Sjaak was verwonderd hoe zoiets eenvoudigs haar zo kon laten stralen. Blijkbaar was ze niet veel leuks gewend…

Naar hoofdstuk 81. Als liefde ontvlamt

Of naar de Inhoudsopgave