Op de laptop vond Lisa een hele reeks mapjes, waarin Henk alle video-opnames keurig per persoon had geordend. Ze had nooit geweten dat hij die opnames had gemaakt. Pas tijdens hun weken in het pension hier had hij haar daar over verteld. Hij had overal in huis onopvallende camera’s gehangen. Zo onopvallend, dat zij er nooit iets van gemerkt had. Henk kon ze buiten de kamer bedienen, met een afstandsbediening. Ze wist bijna wel zeker, dat haar klanten er ook niet van geweten hadden. En dat leek haar maar goed ook.

Henk had haar tijdens hun vakantie ook verteld dat hij ervan gedroomd had ooit een film met haar te maken, een serieus bioscoop-waardige film. Achteraf bleek, dat hij via zijn opnames had gezien dat ze vooruit gegaan was in toneelspelen.

“Sterker nog… Wat jij ook met onze heren doet, het is niet meer aan je te zien dat je toneel speelt. Ik zie in jou een echt, diep verlangen om met hen te stoeien. Je bent zo’n goeie actrice, dat ik echt niet meer kan zien dat je het speelt. Het is gewoon echt, dit is jouw leven, jouw verlangen, jouw passie. Dit is wie jij bent! Je bent zo echt op die opnames, dat ik overweeg een film met je te maken die iedereen kan zien. Ja, iedereen moet kunnen zien hoe geweldig het is om seks met jou te hebben. Iedereen moet kunnen zien hoe jij er voor leeft en er volop van geniet!”

Dat had hij met haar gedeeld tijdens hun vakantieweek. Het idee alleen al! Wat was ze dankbaar nu hij daar in elk geval de kans niet meer voor had!

.

Lisa scrolde langs de mapjes, vroeg zich af waar ze zou moeten beginnen. De eerste mapjes stonden op datum geordend, waren alleen over Henk en haarzelf, en als laatste het bezoek van zijn collega’s. Helaas stonden daar geen namen bij.

Vervolgens waren alle opnames geordend per klant, had hij mapjes gemaakt met klantnummers en de namen van de klanten. Ideaal dat hij zo onvoorzichtig was geweest om hun namen erbij te zetten! Ze kende geen van de namen, slechts één naam kwam haar vaag bekend voor, maar ze wist niet waarvan.

Binnen elke klantmap had hij nieuwe mapjes gemaakt, voor elk bezoek een nieuw mapje, keurig op datum. Dat zou haar zoektocht wel heel veel makkelijker maken!

Ze besloot een nieuwe map te maken, genaamd “Klantenoverzicht”, met in die map voor elke klant een mapje, met nummer en naam erop. Daar zou ze later screenshots van die mannen in opslaan.

Ze begon bij het bezoek van zijn collega’s, opende de opname en startte de video. Ze voelde de afkeer die ze destijds gevoeld had, en die gevochten had met haar lichamelijke verlangen.

De opname begon met het inbrengen van de balletjes, al ruim voordat de collega’s op bezoek kwamen. Zelfs dat had Henk gefilmd. “Klootzak,” mompelde ze. Het was maar goed dat ze dat toen allemaal niet geweten had, dan had ze zich nog rotter gevoeld.

Tot haar verbazing zag ze dat hij werkelijk alles had gefilmd, alles, ook dat ze naar de voordeur ging om zijn collega’s welkom te heten, ook dat ze naar de keuken op en neer liep.

“Bah, die rotballetjes maakten me echt geil,” schold ze in zichzelf, toen ze zag hoe ze liep. Ze keek verder, waardoor die verschrikkelijke avond en nacht weer volop tot leven kwamen.

.

Lisa merkte dat ze rusteloos was geworden. Het deed haar echt heel veel, wat haar niet verbaasde, maar het maakte het haar wel moeilijker om verder te kijken. Toch zette ze door, ze moest van al die kerels een paar foto’s hebben, zodat duidelijk zou worden wie het waren.

Ze besloot om de opnames niet helemaal te gaan bekijken, dat leek haar zinloos, zichzelf pesten. Zodra ze een paar goeie screenshots zou hebben, zou ze doorgaan naar de volgende klant.

Ze ging naar het mapje van de eerste klant. Ze zette de opname aan en zag hoe de klant door Henk apart genomen werd. Ze herinnerde zich dat wel, dat hij de klant altijd nadat zij hem binnen gelaten had, even apart nam naar een ander kamertje. Administratie had hij dat tegen haar genoemd, al had ze altijd wel gevonden dat dat wat lang duurde.

Nu, op de opname, zag ze wat die zogenaamde administratie inhield. Henk stak een bijzondere kaars aan, een kaars met allerlei aparte tekens erop. De klant knielde op een knielbankje en schreef iets op papier, verlangens, niet verlangens naar haar, maar dingen die hij in de toekomst wilde. Bij de eerste klant had het duidelijk met geld te maken, hij wilde rijk worden door grotere transities. Daarna hoorde ze de man een soort spreuk voorlezen. Dus dat was de administratie!

Lisa stopte de opname en staarde voor zich uit. Wat was daar in dat kamertje gebeurd? Wat was er gebeurd voordat zij die man moest plezieren? Ze begreep het niet, maar voelde aan dat het iets heel duisters geweest moest zijn.

Plotseling besefte ze dat ze als een soort seksgodin gebruikt was om anderen sterker te maken, rijker, machtiger. Walgelijk! Alleen prostituee zijn was al erg genoeg geweest, maar ze hadden haar ook gebruikt om er zelf beter van te worden. Enge, weerzinwekkende business!

.

Op dat moment kwam Sjaak binnen. Lisa ging even terug naar de opname waarop Henk de klant mee nam voor de ‘administratie’.

“Sjaak, wil je dit eens bekijken? Wat gebeurt hier volgens jou?”

Sjaak trok er een stoel bij en keek naar de opname. Hij fronste zijn wenkbrauwen: “Is dat Henk nou, die ene daar?”

“Ja, met mijn eerste klant… Henk bracht de klant, nadat ik hem had binnen gelaten, altijd eerst naar dit kamertje, voor de administratie, zei hij dan. Maar dit is wat er in werkelijkheid in dat kantoor gebeurde.”

Sjaak gromde: “Wat een ellendige klootzak! Dit is volgens mij een soort duister ritueel om zichzelf te verrijken of machtiger te maken. Lieve Lieske, dit gaat nog veel verder dan prostitutie. Henk en die klanten hebben je gebruikt voor een heel duister zaakje! Het lijkt op een eenvoudige versie van satanische rituelen. Ik ben nu extra dankbaar dat je daar uit gestapt bent. Bij echte satanische rituelen eindigt het zo vaak in moord. Nou denk ik niet direct dat Henk dat bij jou gedaan zou hebben, maar ik ben heel blij dat hij daar nu in elk geval de kans niet meer voor heeft. En die klanten… ik hoop werkelijk dat ze niet geweten hebben dat ze gefilmd werden, anders ben jij je leven niet meer veilig, dan zullen ze alles op alles zetten om de opnames te pakken te krijgen en te vernietigen.”

“Ik denk echt dat ze het niet wisten, Henk was er veel te geheimzinnig over.”

“Ik help het je hopen!” zei Sjaak. “Want dit is echt een heel duister spelletje! Ik ben blij dat Marcel morgen komt. Ik vind dat hij dit moet zien, om je advies te geven, over een rechtszaak, maar ook om in te schatten of je bescherming nodig hebt. Ik realiseer me nu, terwijl ik het zei, dat als het tot een rechtszaak komt, al die gasten voor de rechter moeten verschijnen. En dan ben jij niet meer veilig. Ze zullen er alles aan doen om je te grazen te nemen, om te proberen onder hun straf uit te komen. Misschien moet Marcel al opdrachten geven tot arrestaties, als hij daartoe bevoegd is, of het door een ander in werking laten zetten…”

Sjaak zuchtte diep. “Lisa, we moeten het maar aan Marcel en Ellen overlaten, zij zullen wel weten wat we nodig hebben.”

Hij keek op zijn horloge: “Het is bijna tijd voor de koffie, kom, even tussen de shit uit!”

.

In stilte besloot Sjaak de omgeving, en vooral Lisa zelf, meer in de gaten te gaan houden, en ook Huib en Simon in te seinen. Er mocht niemand van die klanten bij zijn liefste in de buurt komen! Misdadigers waren het, niet meer en niet minder!

Sjaak nam Huib al bij de koffie even apart, en belde later met Simon. Hij legde de situatie kort uit. Beide mannen reageerden geschokt. Huib wist natuurlijk al wel van het misbruik, van de prostitutie. Simon wist nergens van, maar had ergens wel vaag aangevoeld dat Lisa iets had wat hij ook gevoeld had bij de prostituees waar hij zo lang geleden vaak geweest was. Maar dit, dit sloeg werkelijk alles. De beide mannen hadden medelijden met Lisa. Ze beseften dat ze in een diep duister hol geleefd had en beloofden Sjaak dat ze zouden helpen om haar en haar omgeving goed in de gaten te houden.

Naar hoofdstuk 150. Verwachtingen van andere mensen

Of naar de Inhoudsopgave