Hoofdstuk 141.

Knuffelpartijen

Huib hield de deur voor hen open en liet hen voorgaan. Ze trokken hun jassen en schoenen uit en gingen verder naar de keuken, waar ze meteen door Sjaak op een olijke manier op hun nummer gezet werden met de vraag waar ze bleven, of ze hen niet meer wilden zien.

Huib, zoals zo vaak in een gekke bui, omhelsde Sjaak en knuffelde hem in zijn haren. Lisa lag dubbel van het lachen om Sjaaks verbijsterde gezicht. Toen Huib hem los liet, keek Sjaak hem aan en schoot ook in de lach. “Mafkees!”

Huib stak zijn tong uit, en richtte zich tot Annerieke: “Sorry mamske, dat we zo laat zijn. Heb je nog wat koffie voor deze arme sloebers?”

Annerieke was al bezig hun mokken vol te schenken. “Ja hoor, en ik heb ook een nieuwtje, voor jullie allemaal…”

Ze deelde de volle mokken uit en keek de kring rond. Ze deed alsof ze een verlegen pubermeisje was en fluisterde met een ondeugend gezicht: “Ik heb een vriendje, ik heb verkering!”

“Yeah!” juichte Huib direct. “Bingo! Geweldig voor je mam, ik zie wel aan je dat je er blij mee bent, je straalt gewoon, dwars door die gespeelde verlegenheid heen! En vertel eens, wie is de gelukkige?”

“Heb je echt geen idee?” vroeg Annerieke verbaasd.

“O jawel, maar ik hoor het liever van jouzelf.”

“Oh… nou, het is Simon,” Annerieke voelde hoe echte verlegenheid en een diepe warmte zich met elkaar mengden. Haar wangen vertoonden rode blossen.

Lisa grinnikte: “Dat staat je goed mams, die blosjes. En het staat je nog beter dat je zo gelukkig met Simon bent! Zal ik het verklappen jongens?” Ze keek naar de anderen, die knikten. “We zagen het al aankomen, we voelden het, dat het klopte, dat het zou klikken. Ik ben blij voor je! Voor jullie!” Lisa stond op en omhelsde Annerieke. De anderen volgden haar voorbeeld.

Op dat moment ging de keukendeur open en kwam Simon binnen. Hij keek verrast naar de vrolijke drukte, en voor hij het wist, werd hij door Margreet omhelst. “Gefeliciteerd gabber, welkom in de familie!”

“Wauw, dank je wel Margreet! Mag ik jou nu ook mijn dochter noemen?”

Totaal onverwacht begon Margreet te huilen. “Ja, ja, graag, maar… verdorie, dat raakt me zo diep! Ik heb weer ouders, een moeder en een vader, en dit keer de beste die ik me kan wensen!” Ze lachte door haar tranen heen.

Simon sloeg zijn armen om haar heen en trok haar zacht tegen zich aan. “En wat geweldig dat ik er zomaar kinderen bij krijg, dat ik vader mag zijn… Dat had ik nooit gedacht, dat ik dat ooit nog zou meemaken.”

Huib kwam bij hen staan, zijn armen om hen beiden heen. “Simon, ik zag jou als puber toch als mijn tweede vader? Niks mis met Erik hoor, ik kreeg alles van hem wat ik nodig had, hij was gewoon een geweldig vader, maar jij kwam er als een extra vader bij, zo heb ik dat toen ervaren. Dus voor mij voelt dit allemaal heel vertrouwd, en daar ben ik alleen maar blij mee!”

Simon woelde met zijn hand door Huibs haren. “Precies, dat ja, dat deed je jaren geleden ook zo graag, door mijn haren woelen. Pa deed dat niet, hij uitte zich weer anders, maar het voelde van jullie allebei altijd zo goed. He, heerlijk zo vertrouwd, doe het nog eens?” spoorde hij Simon aan, die lachend aan zijn verzoek voldeed.

Ze lieten elkaar los, waarna Lisa naar hem toe ging. “Simon, we kennen elkaar nog nauwelijks, maar ik ben ook door Annerieke als dochter geadopteerd, mag ik jou nu als vader adopteren?”

“En ik ook?” kwam Sjaak erbij.

Simon lachte voluit, bulderend en sloeg zijn armen om hen heen. “Zeker weten, ik wil maar wat graag een vader voor jullie zijn!”

Vervolgens stond Elly op. Simon grinnikte: “En jij, Elly, ook een vader nodig?”

“Nee, dat denk ik niet,” antwoordde ze, “maar ik wil je wel zeggen dat ik je graag als vriend wil verwelkomen.”

“Geweldig, dank je wel vriendin!” en ook Elly kreeg een omhelzing.

Annerieke stond het van de zijlijn te bekijken, ontroerd. Simon ging naar haar toe: “Anne, wat een rijkdom, ik maak een megasprong van een ietwat eenzame vrijgezel naar een partner, een vader van vier volwassen kids en vriend van Elly en Martin. Het is super overweldigend!”

Hij omhelsde haar, en voor ieders ogen begon hij haar te knuffelen. Hij haalde de spelden uit haar haren en woelde met zijn handen door haar krullen, terwijl hij haar hele gezicht overlaadde met zachte kusjes. Toen hij haar los liet en ze met alweer blozende wangen koffie voor hem inschonk, keek hij om, naar vijf lachende gezichten.

“Oeps Anne, we hadden publiek, dat was ik even vergeten!”

“Het was een mooi toneelstuk hoor Simon,” bemoedigde Huib hem, “ik genoot er in het verleden altijd van als pa en ma knuffelden, ik kon gewoon de echtheid en de diepte ervan voelen. En dat voelde ik van jullie ook, hoe jij het deed en hoe mams het ontving. Wat kan een zoon zich nog meer wensen? Nou ja, mijn eigen lieverd natuurlijk, en met haar te knuffelen…”

Hij voegde de daad bij het woord, maakte haar staart los en begon met haar haren te spelen. En met een gemompeld “Onder het mom van ‘goed voorbeeld doet goed volgen’,” begon hij haar gezicht te kussen.

“En ik dan?” vroeg Lisa quasi-verontwaardigd.

Elly schoot schaterend in de lach, terwijl Sjaak Lisa begon te liefkozen.

“Geweldig stel zijn jullie allemaal! Dit ga ik straks aan Martin vertellen. Ik ben benieuwd wat hij er van vindt! Maar nu ga ik weer aan ’t werk, lieve mensen. Bedankt voor jullie levensechte toneelstukjes, het was me een waar genoegen om er bij te mogen zijn!”

Nog steeds lachend stond ze op. Margreet volgde haar voorbeeld en met een “tot later!” naar de anderen liep ze Elly achterna naar de wasruimte. “Wat was dat mooi he,” verzuchtte ze tegen Elly. “Ik kijk uit naar het moment dat Martin en jij hieraan mee kunnen doen, zo echt, van binnenuit.”

“Hier nog één die daar naar uit kijkt! Maar… de blokkade ligt niet alleen bij Martin hoor, ook bij mij. Het idee om zo in het openbaar te knuffelen heeft bij mij altijd schaamte opgeroepen, dus daar zit nog wel een issue achter. Komt goed, het verlangen is er, en we kiezen er samen voor deze weg te gaan, dus… en trouwens, na de filmavond hebben we elkaar in het donker midden op straat geknuffeld. Dus het zit er echt wel aan te komen! Jij gaat zeker eerst met het wasgoed aan de slag?”

“Dat heb je goed, ga maar vast hoor, de achterdeur is niet op slot, je kunt er zo in. Tot zo!”

Naar hoofdstuk 142. Lisa komt in actie

Of naar de Inhoudsopgave

Maak jouw eigen website met JouwWeb