’s Avonds aan tafel deelde Simon mee dat de bouwvakkers morgen om half 8 zouden beginnen. Hij zou zelf dus eerder ontbijten, om 7 uur.

Annerieke haakte daar op in: “En ik ontbijt meteen met Simon mee, wel zo gezellig. Als jullie ook willen, voel je vrij!”

De beide stellen keken elkaar aan en knikte instemmend.

“Oké, dan hebben we vanaf morgen gezamenlijk ontbijt om 7 uur!” besloot Simon, “en om eerlijk te zijn, dat voelt goed! Ons hele gezin bij elkaar, lieverd!”

Annerieke lachte blij en vertelde daarna dat ze samen met Simon had geluisterd toen Sjaak en Lisa muziek maakten. “We waren binnen, net in huis, toen je begon te spelen, Lisa. Het is zo mooi, over de open vlakte van ons landschap draagt de muziek ver. Margreet en Huib, konden jullie het ook horen?” Ze ging verder toen zij beiden enthousiast knikten: “We hebben een raam op een grote kier gezet, zodat we je vioolspel beter konden horen. En toen verraste Sjaak ons met zijn pianospel. En later, piano met cello, prachtig! Wie was de componist van wat jullie speelden?”

Sjaak en Lisa keken elkaar aan en schoten in de lach. Sjaak gaf antwoord: “Ik heb de neiging om te zeggen dat Lisa de componist van het eerste stuk was, en ik van het tweede, maar eigenlijk klopt dat niet. We waren van beide stukken samen de componisten. Lisa begon te spelen, ik begon haar refrein te herkennen en probeerde mee te spelen. En na een poosje voelde ik me vrijer om meer te gaan doen. En andersom gebeurde er net zo iets. Het was echt een grote verrassing voor ons. Het was geweldig om te doen.”

Hij keek Lisa weer aan, en zag dat ze met grote ogen heftig zat te knikken. “Het was zo speciaal,” vulde ze aan, “zo speciaal. Ik wist niet dat zoiets bestond! Ik wist alleen van mensen die samen speelden, dat ze iets speelden wat op papier stond. Misschien hadden ze dat papier dan niet bij zich, maar het stond wel ergens op papier, ik bedoel dat het altijd een bestaand stuk was dat ze uit hun hoofd geleerd hadden.”

Simon reageerde: “Ik heb wel eens zoiets gehoord, zulk vrij spel. Het waren twee mannen die allebei cello spelen. Ze noemen zich dan ook ‘2Cellos’. Die twee spelen vooral bestaande stukken en liederen, klassiek, pop, rock. Volgens mij kun je dat duo alles voorzetten om te spelen! Het extraatje van hen vond ik dat ze op bestaande muziek fantaseerden, soms heel subtiel, door net iets te vertragen of te versnellen, of door een paar nootjes her en der toe te voegen, maar ook grotere fantasieën. Zoek ze maar eens op op YouTube, ze hebben daar een eigen kanaal. Ideaal tijdens het werk of als je lekker onderuit op de bank hangt. Dat laatste is vaak nog het beste, dan kun je hen ook zien op je scherm. Zelden heb ik muzikanten gezien die zoveel plezier in hun werk hadden, en ook zoveel gekkigheid ophingen terwijl ze speelden.”

Huib vroeg even na hoe dat duo precies heette, zodat hij het op zijn computer kon opzoeken. Sjaak klikte de App van YouTube aan en typte 2Cellos in, zoals Simon het voor hen spelde.

“Ha, lekker stel om te zien, moet je die woeste haren zien!” zei hij toen hij hun vertolking van Thunderstruck zag.

Sjaak klikte op de foto die hij zag en zette het geluid aan.

.

2Cellos: Thunderstruck

https://www.youtube.com/watch?v=uT3SBzmDxGk

.

Lisa boog zich naar hem toe om mee te kijken. Het filmpje begon met mensen die naar een concert toe gingen, in kleding als uit de baroktijd. Sjaak klikte op het vierkantje in de hoek, waardoor hij het volledige beeld kreeg en hield zijn mobiel iets van zich af, zodat ook de anderen, die om hen heen waren komen staan, mee konden kijken.

Ook de beide cellisten hadden zich in zulke kleding gestoken en begonnen keurig een klassiek stuk te spelen, maar…

Lisa’s mond zakte open toen ze zag met hoeveel plezier ze verder speelden. Hun gezichtsuitdrukkingen, gewoon ondeugend, zo anders dan ze gewend was bij klassieke muziek.

De familie luisterde en keek mee. Hun reacties waren heel verschillend.

Huib stond te grijnzen om de manier waarop de mannen speelden en van de ‘serieuze’ klassieke muziek een rockstuk maakten.

Annerieke klapte in haar handen op de maat van het rockstuk en fluisterde: “Geweldig!”

Sjaak zat met open mond, vol verbazing te staren naar de geweldige musici.

.

Toen dit stuk was afgelopen, scrolde Sjaak verder, op zoek naar een ander muziekstuk. Hij ontdekte ‘Shape of my heart’ en klikte die aan:

.

https://www.youtube.com/watch?v=S7qZRbbfraw&list=PLpJWDZ1vXVS4mRnBsnzkryB-pW6LC8cvW&index=100

.

Bij Annerieke stroomden al snel de tranen over haar wangen, doordat de muziek haar zo raakte.

Margreet bewoog zachtjes mee op het ritme van de muziek.

Lisa neuriede mee, soms tegen de muziek in alsof ze een nieuwe stem toevoegde

Simon genoot in stilte.

.

En Sjaak, bij hem groeide een verlangen om veel, veel vaker samen te spelen met Lisa…

Naar hoofdstuk 183. Samen kokkerellen

Of naar de Inhoudsopgave