Margreet overlegde met Lisa: “Zullen we eerst alle bedden verschonen en dan kijken hoeveel zin we nog hebben om schoon te maken? We kunnen een deel van het werk eventueel naar morgen verschuiven.”
“Goed idee, laten we die bedden maar eerst doen, dan zien we daarna wel verder.”
Lisa legde haar armen even om Sjaaks nek en gaf hem een innige kus.
“Welja, waar we allemaal bij staan…” plaagde Huib.
Lisa bloosde en gaf hem een por. “Jij dan, jij kunt er ook wat van!”
“O ja, dat is ook zo, dat was ik bijna vergeten!” Huib liep met een ondeugend gezicht en met rechte armen op Margreet af, die wegrende, net deed alsof ze niet wilde.
Iedereen moest vreselijk lachen om de houding van Huib. Hij rende als een clown met kromme benen en uitgestrekte armen achter Margreet aan. Margreet keek tijdens het wegrennen even om en moest zo vreselijk lachen om zijn houding, dat ze niet verder kon rennen en, krom staand van het lachen, in zijn greep verdween.
“O jij!” hijgde ze.
“Ja ik, ik kan het ook, Lisa heeft het zelf gezegd!” Hij greep Margreet bij haar bovenarmen en trok haar omhoog.
“Ik wil het bewijzen! Ik kan het ook!” zei Huib met een kinderlijk stemmetje, terwijl hij haar diep in haar ogen keek. Hij bedolf haar onder de kussen. Om hen heen hoorden ze de anderen juichen. Huib stak een arm in de lucht en juichte met hen mee: “Ik kan het! Ik kan het!”
Lachend sloeg hij zijn arm om Margreet en trok haar even tegen zich aan: “Kom op deerne, aan het werk jij! Dan ga ik aan de slag met de website en de asociale media!”
Lisa reageerde verbaasd: “Asociale media?”
“Ach ja, zo sociaal is het vaak niet. Zoveel mensen gebruiken social media om elkaar uit te kafferen. We gaan hen even wat anders laten zien: mooie spullen, die wij voor hen kunnen regelen!”
Hij gaf Margreet nog een snelle kus en met een “Tot straks!” liep hij naar huis.
.
In alle rust bekeek Huib de website, genoot van zijn fotocollages. Zelfs de pagina van Margreet vond hij mooi, ondanks dat er nog maar zo weinig op te beleven viel. Die ene foto van haar hand en het beginnetje van het wandkleed voelde als een belofte, een belofte voor iets nieuws, iets moois. Hij schreef er een korte tekst bij, die aanduidde dat deze pagina nog niet klaar was, dat er binnenkort meer foto’s zouden komen, maar dat de kijkers wel de mogelijkheid hadden om Margreet via haar email-adres te benaderen met vragen en opdrachten. Ook op de beide andere pagina’s had hij een uitnodigende tekst bij de email-adressen geschreven.
Hij miste nog één ding, en dat was een foto voor de homepagina. Hij besloot een collage te maken van foto’s van ieders werk. Hij koos uiteindelijk voor de foto van de commode met Elly’s wandschildering er achter en een foto van Margreets werk. Deze kleine collage plaatste hij bovenaan op de homepagina.
Hij was tevreden, en besloot om hun website op de diverse accounts van social media aan te gaan kondigen. Hij pakte alle inloggegevens erbij, en maakte een standaard bericht op het kladblok van zijn computer, waarin hij voor ieders account de eigen specialiteit met hoofdletters extra naar voren liet komen. Hij sloot het bericht af met de link naar de website en plaatste het. Hij zag dat bij Facebook de collagefoto van de homepagina er automatisch bij geplaatst werd en plaatse hem er bij Twitter zelf bij. Hij zette het bericht vast, zodat het bovenaan bleef staan. Ook in ieders persoonlijke gegevens vermeldde hij de link. Hij was er tevreden over, het zag er echt goed en duidelijk uit!
Om het voor bezoekers van hun social media makkelijker te maken om op het idee te komen iets bij hen te kopen of hen een opdracht te geven, plaatste hij ook alle andere foto’s van de website op ieders account.
Daarna stuurde hij een berichtje naar Elly, om haar te vertellen dat ze echt eens op haar Facebook- en Twitter-accounts moest gaan kijken! Hij kreeg al snel een reactie terug, dat ze dat meteen ging doen.
Tot slot schreef Huib op zijn eigen websitepagina nog een vermelding van zijn inschrijving bij de Kamer van Koophandel.
Hij overpeinsde hoe hij het verder moest aanpakken. Welke prijsindicaties moest hij voor zijn werk bekend maken? Hij maakte in het klad een schema van het aantal uren dat hij ongeveer nodig had voor een kleine kast, een grote kast, en verzon zo nog diverse artikelen die hij zou kunnen maken. Hij vond het nog niet zo eenvoudig om te bepalen hoeveel uren hij nodig had. Het hing immers niet alleen van de maten af, maar ook van de versieringen, de extraatjes die het product speciaal zouden maken. Hij zag het niet zitten om een standaardlijst te maken. Hij wist eigenlijk maar twee dingen zeker: de prijs van het hout, en het uurloon dat hij wilde rekenen.
Hij besloot dit in het kort op de website te omschrijven en daarbij te vermelden, dat hij per opdracht in overleg met de klant een offerte zou maken. Zo, mooi opgelost voor dit moment. Later zou hij wel weer verder worstelen. Ook nu weer merkte hij, dat dat zakelijke niet echt zijn ding was.
Hij rekte zich uit, voelde weer dat hij dit onderdeel van zijn werk vermoeiender vond dan het werken met hout. Op zich vond hij dat niet erg. Hij wist dat hij zowel op de website als op de beide versies van social media een goeie opzet gemaakt had, en dat het daardoor eenvoudiger zou worden om het in de toekomst bij te houden. Misschien moest hij er eens met Simon over praten, hij deed de zakelijke kant van zijn werk immers ook grotendeels zelf.
Hij zag dat hij een berichtje kreeg, weer van Elly. Hij lachte, ze had zowel hem als Margreet meteen een vriendschapsverzoek op Facebook gestuurd en was hen op Twitter gaan volgen. Hij volgde haar voorbeeld, en deed dat ook namens Margreet. Hij was blij dat Elly enthousiast was over beide social media. Ze schreef dat ze nog niet precies wist hoe alles werkte, maar dat ze dat wel uit zou vinden. Hij berichtte haar terug dat hij dat ook nog niet wist, omdat hij er ook nog geen ervaring mee had. Ze spraken met elkaar af, dat als ze vragen hadden, ze elkaar om hulp zouden vragen. Samen zouden ze er dan vast wel uit komen.
Hij neusde wat rond op de beide sites, zocht naar wat mensen die hij kende en stuurde vriendschapsverzoeken of ging hen volgen. Zo breidde hij zijn kringetje op internet uit.
Maak jouw eigen website met JouwWeb