Huibs vermoeden klopte: Sjaak had Huib met Simon samen bezig gezien over de nieuwe meubels, en had besloten hen daarmee alleen te laten en Lisa op te zoeken. Hij vond haar met haar laptop op de bank, zoals Elly en Janny haar daar eerder op de ochtend gevonden hadden. Ze werd zo in beslag genomen met haar werk, dat ze schrok toen Sjaak de sleutel in het slot stak.

“Oh gelukkig, jij bent het, ik schrok van het geluid van je sleutel! Ik was zo ingespannen bezig. Zijn jullie al klaar met die verhuizing?”

Sjaak knikte en liep naar haar toe, legde haar laptop op de tafel en trok haar omhoog, tegen zich aan. Hij streelde haar rug en haar haren, terwijl ze haar hoofd ontspannen tegen zijn schouder legde en haar armen om hem heen sloeg.

“Lieske, mijn lieve Lieske,” murmelde Sjaak in haar haren, voordat hij op haar vraag in ging. “Ja, het is klaar. Huib en Simon zijn nog wel even bezig, maar ik was daar niet meer nodig en ik verlangde naar jou. Ik zou het liefst een muurtje om je heen bouwen om je te beveiligen, maar dat is niet handig, want dan kan ik niet meer bij je.”

Lisa grinnikte, terwijl Sjaak haar knuffelde.

“Hoe is jouw ochtend geweest?”

“Goed, rustig, ik heb dat soort dagboekje al klaar. Ik ben begonnen bij wat ik als begin beschouw, hoe Henk me voorbereid had met die BDSM. En ik ben geëindigd met wat ik op zijn opnames gezien heb met betrekking tot die rituelen. Ik was net nog bezig met het maken van een overzichtje per persoon, maar bedacht toen, dat ik dat al had. Eigenlijk heb ik alles al zo overzichtelijk per persoon in mapjes gedaan. Ik denk dat ik een USB-stick koop, en daar alles op kopieer, dan heeft de rechter alles bij elkaar.”

“Dat lijkt me een heel goed plan, Lisa. Heb jij al koffie gedronken bij Annerieke?”

“Ja, ik was net een poosje terug. Margreet had me opgehaald en weer bijna tot aan de voordeur terug gebracht. Het voelt wel raar hoor, ik ben niet echt bang, maar het voelt allemaal vreemd om zo op te letten.

O ja, Janny en Elly zijn hier nog geweest. Martin kwam hierheen om met Marcel te praten over de beveiliging. Elly was met Martin mee gekomen en had met Janny lopen kletsen, dat klikte nogal tussen die twee. Ze kwamen samen hier heen om te vragen of ik die papieren van de rituelen ook gevonden had. Dat had ik dus niet. Daar had ik ook niet naar gezocht omdat ik toen we in dat huis waren, nog niet van het bestaan van die papieren wist. Als ik morgen Ellen bel, zal ik het er met haar over hebben. Goeie kans dat Alexander die spullen ergens tegenkomt als hij alles voor de veiling verzamelt. Misschien moet hij voor zichzelf ook beveiliging regelen.”

“Dat kon wel eens handig zijn ja! Alleen…”

“Niet via de politie daar,” viel Lisa hem in de rede.

“Precies, misschien kan hij via een privé-bureau iets regelen,” bedacht Sjaak.

Lisa knikte. “Ik zal het hem voorstellen. Ik zou het vreselijk vinden als die veiling uitmondt in een drama!”

“Zeker weten, drama is daar al genoeg geweest! Het is trouwens al bijna lunchtijd. Jammer, ik had eigenlijk meer zin in wat anders: jou zo knuffelen dat je helemaal ontspant!”

Lisa keek glimlachend naar hem op. “Vanmiddag dan maar? Ik heb verder niets te doen…”

“Ik ook niet, en ik zou het akelig vinden als we ons gaan vervelen, dus ik denk dat het een goed idee is, om daar samen wat aan te gaan doen!”

Sjaak trok haar stevig tegen zich aan, zich verwonderend, hoe zijn leven in een paar dagen tijd zo ontzettend veel en vooral ten goede veranderd was!

.

Annerieke had, zoals ze wel vaker op zondag deed, voor een extraatje gezorgd. Dit keer had ze pannenkoeken gebakken, naturel pannenkoeken, en op het laatst een paar pannenkoeken met kaas. Iedereen die binnen kwam in de keuken, begon meteen de heerlijke geur op te snuiven. Over het algemeen had Annerieke niet te klagen over slechte eters, maar op dagen als deze vielen ze op de lunch aan.

Sjaak meldde dat hij die middag bij Lisa zou blijven, dat iedereen dus lekker z’n gang kon gaan en haar niet hoefde te beschermen.

Huib gaf hem plagend een schop tegen zijn scheenbeen: “Feestnummer!” fluisterde hij naar Sjaak.

“Moet jij zeggen,” fluisterde Sjaak terug, “Margreet is vast niet van de wind zwanger geworden.”

Ze schoten samen in de lach, wat hen van de beide jongedames natuurlijk vragen opleverde.

“O, niets aan de hand hoor, gewoon mannenpraat en mannenpret,” probeerde Huib hen te verzekeren.

“Hmm,” deed Margreet tegen Lisa met een blik van verstandhouding, “dat zegt genoeg!”

Annerieke gaf Simon een knipoog: “Lekker stel he?”

Simon antwoordde met een knipoog en een grote grijns op zijn gezicht. Hij genoot van de rijkdom van zijn nieuwe familie!

Naar hoofdstuk 169. In vakjes plaatsen

Of naar de Inhoudsopgave