Henk eiste Lisa meteen voor de eerste dans op. Ze rechtte haar rug, ze wilde het gevoel dat Margreet haar had gegeven, vasthouden en genieten van deze avond.

Margreet was weer bij Joke gaan zitten, maar kreeg geen kans om daar te blijven. Sjaak kwam naar haar toe: “Jongedame, heb je zin om met mij te dansen?”

Margreet was even verbaasd, maar reageerde toen vrolijk: “Ja Sjaak, dat is weer eens wat anders dan tussen de planten wroeten!”

Sjaak lachte om die onverwachte reactie. Terwijl hij haar zijn hand bood en zijn arm om haar middel heen sloeg, antwoordde hij quasi-verontwaardigd: “Dat was geen waardige manier om over mijn geweldige werk te spreken, jongedame!”

Margreet lachte met hem mee, en probeerde zijn voeten te volgen. Hij zag dat ze regelmatig naar zijn voeten keek. “Je hoeft mijn voeten niet in de gaten te houden, Margreet. Jij hebt het voordeel dat je een vrouw bent, je mag mij de leiding geven, zodat je alleen maar hoeft te volgen. Ontspan je maar en probeer te voelen hoe het gaat.”

Ze keek hem aan: “Is het echt zo simpel?”

Hij knikte: “Zeker weten, voor jou wel, voor mij minder, ik moet weten wat ik moet doen. Maar ik heb het geluk dat ik veel van Erik geleerd heb, zelfs op het gebied van dansen, dus we komen er vast zonder kleerscheuren vanaf!”

Zwijgend bewogen ze verder. Margreet kreeg al snel de slag te pakken, ervaarde dat volgen inderdaad makkelijker was dan nadoen.

Aan het eind van het lied boog Margreet licht voor Sjaak: “Dank je wel Sjaak, dit was mijn eerste dans in gezelschap en het viel me alles mee. Ik vond het leuk, echt leuk!”

“Dat is fijn om te horen, misschien kunnen we straks nog eens dansen, als iemand anders me niet voor is.”
Margreet knikte: “Prima!”

Margreet ging naast Joke zitten en kreeg ineens een idee.

“Zeg Joke, zou het heel erg gek zijn als wij samen zouden gaan dansen?”

Joke keek haar even fronsend aan en bedacht toen: “Annerieke zou zeggen dat het een ontspannen avond moet zijn. Zullen we het gewoon maar eens proberen? Als ik het maar niks vind, zal ik het eerlijk tegen je zeggen, goed?”

“Yep!” lachte Margreet.

Ze pakten elkaar bij de handen en begonnen aan de rand van de zaal mee te bewegen op de muziek. Het voelde goed, en na een poosje mengden ze zich ongemerkt tussen de andere dansparen. Anton, die met Greet danste, stootte Margreet lachend aan toen hij langs kwam: “Wat zullen we nou beleven? Heb jij mijn vrouw ingepikt?”

Margreet reageerde vlotjes: “Eigen schuld, dikke bult, had je haar maar ten dans moeten vragen!”

Joke schaterde om het verbijsterde gezicht van haar man. “Hahaha hij weet niet beter dan dat ik niet zo van dansen houd, in elk geval niet in een groep!”

Even later passeerden ze elkaar weer. Dit keer richtte Anton zich tot Joke: “Geniet je er van?”

Ze knikte: “Het valt me alles mee!”

“Mag ik dan de volgende dans van jou, mijn lieve vrouw?”

“Zeker weten!” lachte Joke hem toe.

Margreet grinnikte: “Wat leuk he, we hebben allebei de smaak te pakken! Dat had ik helemaal niet verwacht!”

“Ik ook niet van mezelf, ik dacht dat ik er niets mee had, maar het is gewoon heerlijk vrij bewegen op muziek. En dat er andere mensen om ons heen waren, maakte ineens niet meer uit. Het is gewoon alsof er een last van me afglijdt.”

Ze liepen toen het lied was afgelopen weer richting de stoelen die ze onbewust tot hun stoelen gedoopt hadden, maar Anton onderschepte Joke, bood haar zijn hand en leidde haar naar ‘de dansvloer’. Lachend keek ze om naar Margreet en danste met haar geliefde mee.

Annerieke, die lang niet altijd op de avonden meer aanwezig was sinds het overlijden van Erik, was dit keer wel binnen gekomen. Ze had Joke en Margreet samen gezien en kwam nu naar Margreet toe, ging naast haar zitten.

“Wat was dat leuk om te zien, Joke en jij samen. En waarom ook niet, twee vrouwen die goed met elkaar overweg kunnen, kunnen ook samen dansen. Zullen wij straks de volgende dans pakken? Ik moet er weer een beetje inkomen, misschien is het voor mij ook wel even een soort veiliger om eerst met een vrouw te dansen.”

“Doen we Annerieke, gewoon even als opstapje. Sjaak heeft mij net geleerd om me te laten leiden. Gaaf was dat, ik kon me zoveel beter ontspannen. Het voelde alsof het niet uitmaakte, ik deed maar wat en toch was het goed. En met Joke, ja, dat was apart… het idee kwam zomaar in me op en voordat ik er over na kon denken, stelde ik het haar voor. En moet je haar nu zien, ze gaat gewoon!”

Samen zaten ze, smullend van de lekker hapjes, te genieten van het rustige plezier dat de dansende mensen hadden.

Een paar nummers verder zaten Joke en Margreet weer even langs de kant, terwijl ze keken naar Annerieke die door Anton ten dans gevraagd was.

“Die truffels zijn te lekker,” merkte Joke op. “Waar zou ze die gekocht hebben?”

“Nergens,” antwoordde Margreet, haar vingers aflikkend. “Ze heeft ze zelf gemaakt! Tjonge, ik gedraag me trouwens niet als een dame zeg, ik zit hier gewoon mijn vingers af te likken.”

Joke lachte: “Ik heb liever dat je ze aflikt dan dat je ze aan mijn rok afveegt!”

Grinnikend namen ze allebei nog een truffel.

“Dit is mijn laatste hoor, anders groei ik dicht.” Joke knipoogde naar Margreet.

“Welnee, dan moet je gewoon nog een paar dansen accepteren, dan dans je ze er wel weer af!”

“En als ze me niet meer vragen?” Joke genoot van het gesprek, ze voelde zich een jong meisje, snoepend en kwebbelend.

“Dat is toch geen probleem? Dan vraag jij iemand ten dans!”

“Ja hallo, dat hoort niet, een man moet een vrouw ten dans vragen, zo werkt dat.”

“Regels regels regels, die zijn er om aan je laars te lappen!” bromde Margreet.

Joke schoot in een schaterende lach, waardoor veel dansers opkeken en ook in de lach schoten.

“Oké jongedame, we lappen de regels aan onze laarzen die we niet aan hebben en gooien alles gewoon in de war. Als we maar lol hebben!”

“Volgens mij lukt ons dat al aardig,” grijnsde Margreet.

Naar hoofdstuk 36. Love me tender

Of naar de Inhoudsopgave