Na de koffie bleven Lisa en Margreet nog even in de keuken om bij te kletsen. Ook Sjaak en Huib namen de tijd om te praten over de afgelopen dagen.

Annerieke genoot van hun gebabbel, terwijl ze wat organisatorische punten over komende maandag op papier zette.

Lisa keek op, zag waar ze mee bezig was. “Zou je de bouwvakker die gisteren van Simon de leiding kreeg, ook maandag hier de leiding kunnen geven? Als je hem een sleutel van de voordeur geeft…”

“Dat lijkt me een goed idee, een heerlijk simpele oplossing. Dan hebben we nog de nieuwe gasten die zaterdag komen. Ik kan van te voren een flinke pan soep maken, broodjes erbij doen. En een cake maken voor ’s avonds, daar op de avond zelf slagroom bij maken,” overwoog Annerieke.

Huib viel haar in de reden: “Kom op mams, de gasten die zaterdag komen, lusten vast ook wel die heerlijke pizza’s, je weet wel, die ik laatst ook gehaald had.”

Annerieke lachte: “Nog beter, alle spanning van de afgelopen dagen, en al het ongewone, heeft me best veel energie gekost. Als je die pizza’s nou vooraf bestelt en direct bij terugkomst ophaalt. Zouden ze dat in die supermarkt niet voor je kunnen regelen?”

Huib knikte. “Vast wel! Ik zal even uitrekenen hoeveel pizza’s we maandagavond nodig hebben en ze meteen bij die supermarkt bestellen,” besloot Huib, wat hem een dankbare blik van zijn moeder opleverde.

Huib begon te tellen: “Komende week alle kamers bezet, dat zijn er al tien. Zes personen van de familie. En dat is het eigenlijk al, geen beveiligers meer, de bouwvakkers zijn dan al naar huis… Zeg mam, hebben de bouwvakkers geen vakantie de komende twee weken?”

“Nee, alleen vanaf kerst, dinsdag dus, en dan gaan ze meteen na nieuwjaarsdag weer aan de slag, als ik het goed begrepen heb. Ik zal Simon nog wel even vragen.”

Ze toetste zijn nummer in en wachtte even. Hij nam niet op, maar belde al snel terug. “Sorry, lieve schat, ik had net mijn handen vol, toen je belde. Is alles in orde?”

“Ja hoor, ik wilde alleen even vragen welke dagen de bouwvakkers ook al weer vrij waren. Vanaf dinsdag toch?”

“Ja, vanaf kerst, dinsdag. Maar ik had het er net met de ploeg van Huibs huis over, en we hebben besloten dat het handiger is om ze maandag al vrij te geven. Ze hadden daar geen bezwaar tegen. En ik neem aan dat de andere ploeg het ook geen probleem zal vinden.”

Annerieke schoot in de lach: “Dan hoef ik dus echt niets bijzonders te regelen voor maandag. Huib bestelt pizza’s voor de avond, in de hoop dat we die dan aan het eind van de middag kunnen ophalen. Dan hoef ik dus alleen de gasten te laten weten dat we er overdag niet zijn.”

“Meiske, soms is het leven simpeler dan we denken!”

“Blijkbaar… Fijn dat je meegedacht heb, Simon, dat scheelt echt! Love you!”

“Love you too!”

Annerieke stopte haar mobiel in haar zak en lachte: “Komisch, ik hoorde die bouwvakkers op de achtergrond joelen toen hij ‘Love you too!’ zei. Maar goed Huib, het wordt dus nog simpeler. Simon gaat ze maandag een extra vrije dag geven.”

Huib grijnsde: “Mooi handig!” Hij liep naar de gang om daar de supermarkt even te bellen. Even later kwam hij terug in de keuken om vrolijk verslag uit te brengen: “Dat meisje van de pizza-bakkerij daar was helemaal verbaasd. Ineens herinnerde ze zich, dat ik laatst ook al zoveel pizza’s had gehaald. Ik vertelde haar dat we een pension runnen, dat we zelf de hele dag afwezig zijn en dat je dus niet kunt koken. Vervolgens heb ik haar laten kwijlen door een stapel complimenten over de vorige keer dat ik daar pizza’s had gehaald, en haar gevraagd of het mogelijk was om acht verschillende pizza’s te maken, en van elk soort twee stuks te regelen. Dat zou ze zeker doen, en ze zou er extra haar best op doen! Ik ben benieuwd wat ze er van gaat maken!”

“Heerlijk!” genoot Annerieke. “Het gaat gewoon helemaal goed komen! Ik zal Janny zo nog even bellen, dat we alleen voor een bak koffie of thee komen na afloop. Koffie, wie heeft er nog zin in een extra mok koffie?”

Margreet stond op: “Blijf maar even zitten, ik regel het wel. Wie wil er koffie? Allemaal?”

Annerieke plofte op een stoel en rekte zich uit: “Lekker Margreet!”

Even later stond het koffiezetapparaat vrolijk te pruttelen.

Naar hoofdstuk 212. Voorbereidingen voor de nieuwe gasten

Of naar de Inhoudsopgave