“Dit zal waarschijnlijk voorlopig ons laatste weekend samen zijn,” Sjaak trok Lisa in zijn armen, toen ze die avond thuis kwamen. “Zullen we deze avond heel heel heel erg samen doorbrengen?”

Lisa grinnikte. Ze verlangde naar rust, en waar kon ze dat beter vinden dan bij Sjaak? Ze liep met hem mee naar hun tijdelijke slaapkamer, waar Sjaak de gordijnen dicht deed. Daarna nam hij haar weer in zijn armen en begon haar te kussen en te strelen, zo teder, zo zacht, dat Lisa direct over haar hele lichaam begon te tintelen. Het duurde niet lang, of het ging over in trillen.

Sjaak keek haar diep in haar ogen. “Mag ik je uit je kleren pellen?”

Lisa knikte, ze verlangde er naar om in zijn armen te liggen, door hem bemind te worden. Ze liet hem zijn gang gaan, voelde zich te onstabiel om hem te helpen met uitkleden.

Sjaak legde haar op bed, trok zijn spijkerbroek en sweater uit, maar hield zijn onderbroek nog even aan. Straks misschien…

Met alle liefde die hij voor haar had, begon hij Lisa te strelen, te kussen, zachtjes te kneden. Hij merkte dat ze genoot, tot het moment dat hij haar borst streelde, haar tepel een beetje plaagde. Toen greep ze plotseling zijn pols en duwde ze zijn hand weg.

Ze keek hem met grote ogen aan en haar stem klonk piepend: “Het spijt me zo Sjaak, maar het lukt niet, ik blokkeer helemaal. Het voelt vreselijk!”

Hoewel het Sjaak verraste, streelde hij haar gezicht kalmerend. “Rustig maar, Lieske, het is in orde. Het is niet erg.”

“Ja maar, jij had juist zo’n zin om te vrijen,” jammerde ze

“Dat heb je dan anders begrepen dan ik het bedoelde. Ik wilde heel erg met jou samen zijn, weet je nog? Ja, ik wilde jou liefhebben, de liefde met jou bedrijven. Maar als het voor jou nodig is, om het even rustiger aan te doen, misschien alleen in elkaars armen te liggen, dan is dat goed. Dat is ook heel heel heel erg samen!”

“Maar hoe kan dat nou? Sjaak, de vorige keer… was het zo fijn… en nou kan ik zelfs het aanraken van mijn borst niet eens aan!”

 Lisa was verbijsterd, begreep haar eigen lichaam helemaal niet meer.

“De vorige keer ging het goed, heel goed. En nu gaat het ook goed, alleen anders goed. Ik vermoed dat je proces van genezing een laag dieper gegaan is, en dat je daardoor blokkeert. Ik snap dat je dat niet leuk vind, maar het is echt geen probleem, dat verzeker ik je.”

Lisa boog haar hoofd tegen Sjaaks borst en legde een arm om hem heen. Hij kuste haar haren en streelde haar rug. Hij voelde dat ze langzaam aan helemaal tot rust kwam.

Naar hoofdstuk 191. Kennismaking met de beveiligers

Of naar de Inhoudsopgave