Margreet klemde zich aan Huib vast, terwijl ze hun vrienden na keken. “Ik ben ook gigantisch moe van alle emoties,” zei ze. “Zullen we vast naar bed gaan? Of vind je dat nog te vroeg?”

“Ja, het is nog wel vroeg, maar als we het nodig hebben, is het niet té vroeg. We kunnen op bed nog wel even napraten als je wilt, en anders gaan we gewoon slapen, of knuffelen.” Huib drukte een paar kusjes op haar voorhoofd. Samen stapelden ze de gebaksschoteltjes op, zetten alles op het dienblad en brachten het naar de keuken.

“Afwassen komt later wel hoor, wacht, ik zet alles even in de gootsteen in water, dan is het morgen zo schoon.”

“Slimme huisvrouw!” glimlachte Huib.

Na een heerlijk warme douche kropen ze onder hun dekbed. Margreet nestelde zich in de omarming van haar geliefde. Huib keek neer op haar haren, vlak onder zijn gezicht, en vroeg zich hardop af: “Jouw vermoeidheid, is dat alleen door de emoties van vanavond? Of speelt je zwangerschap ook een rol?”

“Nou, dat is eigenlijk heel gek. Ik heb totaal geen last van die zwangerschap. Als ik niet beter zou weten, zou ik denken dat we ons helemaal vergist hadden.”

“Hmm, nee, vergist hebben we ons niet, maar bijzonder is het wel. Zwanger zijn zonder het te voelen… je hebt maar twee dagen wat last gehad, toen zag je ook een beetje pips, maar nu zie je er gewoon uit als een jonge, gezonde vrouw.”

“Dat ben ik toch ook,” murmelde Margreet tegen zijn borst, “en dat kleintje in mijn buik zal zich over een paar maanden wel laten zien. Ik zal wat kleren moeten maken voor als ik dikker word… Een paar omslagrokken, die je op verschillende maten kunt vast maken. Dus als mijn buik dan verder groeit, dan kan ik de rokken weer een standje wijder zetten. Ik zie zelfs voor me hoe ik dat kan maken. Gek, ik heb nog nooit zulke positierokken gezien! Ik zal binnenkort eens gaan kijken of ze bij de kringloop ook lappen hebben die ik er mooi voor vind.”

“Helemaal prima, maar koop alleen lappen die je echt mooi vindt, Margreet, anders kun je beter iets meer betalen voor een lap uit een handwerkwinkel of van een stoffenmarkt.”

“Goed, dat beloof ik je, maar ik weet dat ze bij de kringloop best veel lappen hebben liggen, dus ik vermoed dat daar best wat bij zal zitten. Ik zie wel!”

Margreet gaapte. “Zullen we gaan slapen?”

“Goed idee meiske, slaap lekker.” Huib trok haar nog even stevig tegen zich aan en kuste haar.

“Jij ook, slaap lekker,” mompelde Margreet nog, en viel nadat ze op haar buik was gaan liggen, meteen in slaap.

Naar hoofdstuk 157. Goed of fout

Of naar de Inhoudsopgave