Terug in huis praatten Sjaak en Lisa samen over de vraag wat ze met haar erfenis aan moesten. Sjaak had daar duidelijk moeite mee. Hij wilde eigenlijk niets hebben wat hem aan Henk zou herinneren.
“Ik begrijp je, Sjaak, maar bekijk het eens van mijn kant. Het is mijn eigendom, ik heb er zelfs voor gewerkt.” Lisa trok een gek gezicht. “Nou ja, laten we dat maar buiten beschouwing laten. Maar wat ik denk, is dat het goed is om alles te verkopen, misschien een veiling voor alles wat in dat huis is, te organiseren. Het is duur spul, Sjaak, het kan veel geld opleveren. En als we een goeie veilingmeester kunnen vinden, hoeven we er zelf niet eens bij te zijn. Maar of we dat nou wel of niet doen, ik wil van te voren dat huis nog een keer in om in elk geval al die dingen die hij gebruikte om mij seksueel op te zwepen, daar weg te halen en te vernietigen. Niemand zal dat in bezit mogen krijgen om er vervolgens een andere vrouw mee te mishandelen.”
Sjaak had een diepe denkrimpel in zijn voorhoofd. Hij voelde zich gefrustreerd.
Maar bij Lisa borrelden ideeën op en ze sprak verder: “Ik wil graag een gezamenlijke rekening openen en daar al het geld dat de verkoop opbrengt, op laten storten. En ook het bedrag waarvoor het huis verkocht wordt.”
Ze zag dat Sjaak wilde tegensputteren en sprak snel verder: “Wacht even, ik wil het je uitleggen. De verkoop van die luxe inboedel en de verkoop van dat grote huis zullen heel veel geld opleveren. Ik verlang ernaar om in de loop van de tijd dingen daarmee te gaan doen die in ons hart opkomen. Waar ik al pratend aan moest denken, was dat ik laatst vlakbij de kringloopwinkel een pand leeg zag staan. Het was niet heel groot, niet geschikt als winkel, maar het leek me perfect voor Huib. Hij zou daar de dingen die hij maakt, ten toon kunnen stellen. Mensen kunnen dan zijn werk door het raam zien. Hij kan een briefje op de deur plakken, waarop zijn telefoonnummer staat, zodat mensen hem kunnen bellen als ze ergens belangstelling voor hebben, vragen hebben, iets willen kopen of bestellen. Dat pand is leeg, staat te koop, maar ik verwacht niet dat hij in staat is het te kopen. Ik zou het zo mooi voor hem vinden als we hem daarmee kunnen helpen, snap je?”
Sjaak begon te ontspannen. “Ik heb er nog steeds moeite mee omdat die link naar Henk erin zit. Ondanks dat hij niet meer leeft, ben ik gewoon nog vreselijk kwaad op hem, omdat hij jou zo mishandeld heeft. Maar dat is mijn eigen probleem. Wat jou is aangedaan, doet mij verdriet, maar daar moet ik zelf mee dealen. Maar jouw plan voor Huib vind ik geweldig. Heb je een idee hoe we het praktisch kunnen aanpakken?”
“Om te beginnen wil ik Ellen, mijn advocaat bellen, omdat de echtscheiding stopgezet kan worden. Ik zal haar vragen of zij weet hoe we het kunnen aanpakken. Zal ik haar meteen maar even bellen?”
Sjaak knikte, waarop Lisa haar mobiel pakte en het nummer van haar advocaat opzocht. Toen Ellen zich meldde, vertelde Lisa wat er in het afgelopen weekend gebeurd was, en vroeg haar of zij een idee had hoe ze nu verder zou moeten.
“Als Henk geen testament heeft waaruit iets anders blijkt, ben jij zijn wettige erfgename,” vertelde Ellen. Ik zal er voor je achteraan gaan, het navragen bij de notaris daar. Zodra ik meer weet bel ik je terug.”
“Goed idee, fijn dat je dat wilt doen,” antwoordde Lisa. “Maar dan is er nog iets. Stel dat het klopt dat ik de enige erfgename ben, dan moet dat huis en alles wat erin is, verkocht worden. Ik zat te denken aan een veiling voor de inboedel. Weet jij misschien een betrouwbare veilingmeester?”
“O ja,” lachte Ellen, “mijn man Alexander is veilingmeester, en ik vind hem heel betrouwbaar hahaha! Als de notaris aangeeft dat alles voor jou is, zal ik mijn man dan even polsen of hij het wil doen? Dan weet je dat ook meteen.”
“Ja graag! Dan wacht ik je telefoontje wel even af, voordat ik verdere stappen ga ondernemen.”
Ze rondden het gesprek af. “Ze belt terug, zodra ze een notaris daar gesproken heeft, en ze zal aan haar man vragen of hij een veiling wil regelen. Ik heb geen sleutel meer van het huis, maar ik wil er binnenkort wel naar toe om weg te halen wat niet verkocht mag worden.” Lisa keek bedenkelijk: “Ik weet niet hoe ik dat moet regelen.”
“Vraag het straks maar aan Ellen, misschien weet zij een oplossing. Of anders via Martin aan de politie daar.”
Lisa knikte.
Ellen liet niet lang op zich wachten. Ze belde om te vertellen dat Henk geen testament had en dat alles dus Lisa’s eigendom was. Verder had ze de plaatselijke politie gebeld. Lisa kon met hen overleggen wanneer ze het huis in wilde om mee te nemen wat ze niet wilde verkopen. En tot slot zou Alexander contact met haar opnemen over de veiling, die hij graag voor haar wilde regelen.
Opgelucht stopte Lisa even later haar mobiel weer in haar broekzak en vertelde alles aan Sjaak.
“Wanneer denk jij dat we er samen heen kunnen gaan?” vroeg ze hem.
“Wat mij betreft morgen. Denk je dat wat je mee wilt nemen, allemaal in de pick-up past?”
“O ja, met gemak,” lacht Lisa, “ik denk dat ik niets anders mee wil nemen dan die seksspeeltjes van hem, maar je weet natuurlijk nooit wat ik daar nog tegenkom. Maar de pick-up is groot zat! Ik zal het nummer van de politie van die regio even opzoeken, dan zal ik hen vragen of we er morgen terecht kunnen. En dan kunnen we daarna even met Huib overleggen of we de pick-up dan kunnen gebruiken.”
Lisa snuffelde even op internet naar het nummer dat ze nodig had en belde met de politie. Ze legde uit wie ze was en kwam tot de ontdekking dat ze de agent aan de telefoon had die net met Ellen gesproken had. Dat scheelde een hoop uitleg. De man vroeg even aan een collega of het in orde was dat ze morgen naar het huis zou gaan en sprak vervolgens met Lisa af dat hij en zijn collega er morgen om 11 uur zouden zijn.
“Dan zorgen wij dat we er ook zijn! Fijn dat het zo snel al kan, dank u wel voor uw moeite!” zei Lisa.
“Geen dank, mevrouw, we helpen u graag. Tot morgen dan maar!” antwoordt de agent.
Lisa stopte haar mobiel weer in haar broekzak.
“Morgen is prima, om 11 uur zullen er twee agenten bij het huis zijn om ons er binnen te laten. Zullen we even naar Huib lopen voor de pick-up?”
“Laten we dat maar doen!”
Maak jouw eigen website met JouwWeb