Sjaak legde zijn ene arm om haar middel, trok haar zacht tegen zich aan alsof ze broos porselein was. Met zijn andere hand streelde hij haar haren, hij kuste haar voorhoofd, maakte een rand van vlinderlichte kusjes van de zijkant van haar ene oog, via haar voorhoofd naar de zijkant van haar andere.

“Mmm,” humde Lisa, daarmee aangevend dat ze van deze eenvoudige aanrakingen genoot. Sjaak glimlachte, kuste haar dichte ogen, haar neus, haar wangen. Hij likte en knabbelde aan haar oorlel, wat hem een giechelend geluidje opleverde.

“Ontvang maar Lieske, ontvang en geniet.”

Sjaak ging verder met zijn verkenningstocht. Hij streelde haar op plekken waarvan ze had gedacht dat ze niet prikkelend zouden zijn: Haar armen, haar handpalmen, haar rug. Maar de liefde waarmee Sjaak streelde, veroorzaakte intense reeksen sidderingen in haar lichaam.

Sjaak voelde dat haar spieren trilden. Hij legde haar op bed, op haar rug en ging naast haar zitten. Hij zag dat er spanning in Lisa groeide. Op het bed, dat was voor haar waarschijnlijk een moeilijke plek. Op een ander bed waren te veel dingen gebeurd waar ze nare herinneringen aan had, en waardoor ze beschadigd was geraakt.

Hij liet zijn hand langzaam over haar been gaan, naar haar voet. Hij begon haar schoenen uit te doen, zodat hij bij haar voeten kon. Hij streelde haar voeten, knabbelde zachtjes aan haar tenen.

Lisa kronkelde: “Dat kietelt!”

Sjaak grinnikte: “Vervelend?”

“Nee, eigenlijk niet, als je het maar niet te lang doet!”

“Wees gerust, lijfstraffen als de kieteldood heb ik allang uit mijn wetboek geschrapt,” zei hij met een zware stem.

Lisa lachte, ontspande door zijn grapje. Ze deed haar ogen dicht, terwijl Sjaak haar kuiten masseerde. Haar gedachten gingen naar die andere kamer, naar het zweepje dat haar kuiten gestreeld en geslagen had. Wat Sjaak deed, was zo anders, zo heerlijk, zo ontspannen... Mmm… Zo ontspannen, dat ze in slaap viel…

.

Toen ze ruim twee uur later wakker werd, was dat doordat Sjaak de kamer binnen kwam en haar zachtjes met een zangerige stem riep: “Lieske, Lieske, lief meiske van me, ga je mee naar de overkant? Het is tijd voor het avondeten.”

Verdwaasd opende ze haar ogen, zich afvragend waar ze was. Sjaak, zijn huis, zijn bed… Ze herinnerde zich dat hij haar kuiten had gemasseerd en daarna, daarna niets meer, ze was in slaap gevallen!

“O Sjaak, ik ben in slaap gevallen! Jij was zo lief voor me, en ik ben in slaap gevallen! Wat vind ik dat erg! Het spijt me zo, echt Sjaak, sorry!”

“Waarom? Meiske, je had een heel heftig uur achter de rug, met die jurken en alles waarover we gesproken hadden. Je was gewoon moe.”

“Ja, maar…”

Sjaak legde glimlachend zijn wijsvinger op haar lippen. “Ssshht, geen maar, je was gewoon moe. Ik heb het als een compliment ervaren, dat je zó ontspannen van mijn strelen en masseren raakte, dat je er zelfs door in slaap viel. Op de één of andere manier was het blijkbaar goed om je zo te benaderen. Ik ben er alleen maar blij mee! Andere keer verder… Ga je mee?”

Lisa stapte uit bed en trok haar schoenen aan. Ze pakte Sjaak bij zijn bovenarmen. “Sjaak, luister ‘s, vond je het echt niet erg? Echt niet? Het voelt voor mij zo verkeerd…”

Hij trok haar tegen zich aan: “Nee, echt niet, juist niet. Jij hoeft nooit meer die vurige sexy vrouw te zijn, jij mag slapen als je moe bent, genieten als ik je streel, ontdekken wat je fijn vindt. Dat is het enige waar het voor mij om draait, oké?”

“Ongelofelijk…” zuchtte Lisa met tranen van ontroering in haar ogen. “Echt ongelofelijk!”

Naar hoofdstuk 103. Bemoediging voor Annerieke

Of naar de Inhoudsopgave