Op haar slaapkamer zag hij een tweepersoonsbed van een stijl die totaal niet bij haar paste. Marieke zag hem kijken, maar interpreteerde zijn gedachten anders: “Er heeft nooit iemand bij mij geslapen hoor, je bent de eerste. Ik heb een tweepersoons gekocht omdat ik die goedkoop op de kop kon tikken. Ik moest in die tijd mijn studie nog afbetalen en was nog maar net met mijn beveiligingsbedrijf begonnen. Dus alles moest goedkoop. Dit was het beste wat ik in de kringloopwinkel zag. Of jij er ooit in zou slapen… nou ja, daar heb ik dus wel veel over gedroomd.”

Johan liep glimlachend naar haar toe: “Ik dacht eigenlijk aan iets heel anders, namelijk dat ik dit bed totaal niet bij jou vind passen. Maar nu begrijp ik het, je moest roeien met de riemen die je had. We moeten maar eens rondkijken of we ergens een bed kunnen vinden dat er wat speelser uit ziet. Een bed dat meer bij jou en mij past. In elk geval geen metaal of kunststof, denk ik.”
“Nee, hout, hout met versieringen. Ik kijk zo nu en dan in de kringloopwinkel rond, maar ben nog nooit een mooie tegengekomen,” antwoordde Marieke.

“Het hoeft nu niet persé meer supergoedkoop te zijn. Ik denk dat we samen genoeg verdienen om iets te kopen wat we echt mooi vinden. Ik zal wel eens op internet rondneuzen. Maar nu neus ik liever hier wat rond.”
Johan legde zijn armen om haar middel en duwde zijn neus in haar haren. Hij knabbelde zachtjes aan haar oorlel en kuste haar in haar nek. Over haar hele lichaam begon haar huid te tintelen. Johan schoof zijn handen onder haar wijde slobbertrui, en voelde haar warmte door haar hemd heen. Hij streelde haar rug, trok haar hemd uit haar broek en greep haar op haar blote huid. Marieke kreunde, had haar armen al om zijn nek geslagen en duwde nu haar lichaam tegen hem aan.

“Kleren, overtollige ballast,” mompelde Johan, “mag ik je van die last bevrijden?”

Grinnikend en kreunend gaf Marieke hem toestemming. Ze hielp hem door haar armen omhoog te steken, zodat hij haar trui en haar hemd er overheen kon trekken.

Even bleven zijn ogen op haar eenvoudige bh rusten… Toen worstelde hij met de knoop van haar spijkerbroek, trok de rits eerst open en kreeg toen meer vat op de knoop. Marieke stapte uit haar broek en gaf hem een trap opzij. Ze stond sidderend voor hem, waarop hij haar bezorgd vroeg of ze het koud had.

“Nee,” zei ze met trillende stem, “dit heb jij veroorzaakt. Je maakt me met je strelen helemaal tot een slappe lappenpop. Mijn huid doet gek, mijn spieren trillen. Ik kan nauwelijks nog op mijn benen staan.”

Johan glimlachte: “Daar kunnen we wel wat aan doen.” Hij sloeg het dekbed open, legde Marieke op het laken en dekte haar toe. “Momentje,” fluisterde hij.

Zijn eigen lichaam stond in vuur en vlam. Het liefst zou hij direct bij haar naar binnen gaan, maar hij wilde haar eerst laten ervaren hoeveel hij van haar hield, hoe mooi hij haar vond. Hij wilde haar opwinden door te strelen, door te kussen.

Hij had zelf geen enkele ervaring met andere vrouwen. Hij had alleen naar Marieke verlangd. En zij had gezegd dat niemand ooit bij haar geslapen had. En eerder vanavond had ze gezegd, dat ze niemand als hij onder het manvolk ontmoet had.

Zou ze nog maagd zijn? Dan kon hij zich voorstellen dat het misschien pijnlijk zou zijn als hij ineens bij haar naar binnen zou stoten. Een kort moment verlangde hij dat hij er wel ervaring mee had, dat hij zou weten wat hij doen moest. Tegelijkertijd besefte hij hoe mooi het was, dat hij vrijwel zeker haar eerste was, haar grote liefde. Hij wist ineens met zekerheid, dat hij zijn weg in dit liefhebben wel zou vinden, omdat zijn ziel haar kende, zijn hart naar haar uit ging.

Al die gedachten gingen flitsend door hem heen terwijl hij de knoopjes van zijn blouse los maakte, en zich op zijn onderbroek na uitkleedde.

Toen pas zag hij dat Marieke naar hem lag te kijken, met een verlangende blik in haar ogen. Ze sloeg het dekbed open en schoof iets aan de kant: “Kom Johan, kom bij me liggen, ik wil je voelen!”

Hij ging naast haar op het bed zitten, legde zijn handen aan weerzijden van haar gezicht en kuste haar. Marieke hield zijn bovenarmen vast en liet haar handen half over zijn rug langs zijn zij naar beneden glijden.

Johan pakte haar polsen en legde haar handen op het laken, terwijl hij haar liefdevol aan keek. “Wacht daar nog maar even mee, ik wil jou eerst liefkozen, jou laten voelen hoeveel ik van je houd en hoe mooi ik je vind.”

“Mooi? Ik mooi?” Marieke fluisterde verbaasd.

“Jazeker, je bent prachtig! Als ik jou in je kleren zie, in die heerlijk nonchalante slobbertrui, dan vind ik je mooi. En als ik je nu zie, met alleen je slipje en je bh aan, vind ik je nog mooier.” Johans glimlach bereikte zijn ogen. “Als ik in je ogen kijk, zie ik de prachtigste vrouw die ik ooit ben tegengekomen.”

Marieke gooide het over een andere boeg: “Jij bent bevooroordeeld, omdat je van me houdt.”

“Vast wel, maar dat kan me niets schelen, want dat maakt jou niet minder mooi!” vond Johan, terwijl hij zijn handen naar haar schouders liet glijden en haar begon te kussen over haar kaaklijn en al kussend langs haar hals naar beneden ging, tussen haar borsten door, over de voorsluiting van haar bh heen en daar onder verder naar haar navel. Hij liet het puntje van zijn tong plagend in haar navel prikken en er vervolgens een rondje omheen tekenen.

Terwijl hij kussend bezig was, gingen zijn handen langs haar zij mee naar beneden. Johan draaide zich half om en begon haar onderbenen te masseren. Hij bukte zich, pakte haar voeten en kuste haar tenen.

Marieke kronkelde en giechelde: “Oh Johan, wat doe je nou? Je maakt me gek, man!”

“Hmm,” humde Johan, “volgens mij vind ik dat het leukste, jou gek maken. Geweldig, zoals je daar ligt te kronkelen!”

“Grrraaaa!” gromde Marieke, “malloot!” Toch liet ze hem zijn gang gaan, want ten diepste vond ze het heerlijk dat hij zo haar lichaam verkende, en vond ze de onverwachte, onbekende reacties in haar lichaam geweldig!

Zijn handen kropen strelend en knedend langs haar benen weer omhoog. Een vinger schoot onder haar slipje. “Oeps, mijn vinger is de weg kwijt,” mompelde hij gekscherend, terwijl hij haar buik vlak boven de stof begon te kussen.

Hij hoorde haar hijgen en zachte kreetjes slaken, voelde haar kronkelen onder zijn handen, en genoot van haar reacties, genoot van wie ze was, hoe ze er uit zag, hoe ze voelde. Zowel zijn handen als zijn lippen kropen tergend langzaam naar boven. Hij legde zijn handen aan de zijkanten van haar borsten en keek glimlachend naar de puntjes die haar tepels door de stof van haar bh heen maakten. “Die kleine dametjes op jouw borsten hebben het naar hun zin, ze kruipen van verlangen bijna door je bh heen!”

Marieke grinnikte hikkend, maar kon van opwinding geen woord uitbrengen. Ze kon alleen maar hopen dat hij zag dat hij haar bh aan de voorkant kon losmaken om haar borsten te bevrijden en te liefkozen. Terwijl ze dat dacht, ontdekte hij de kleine sluiting en wees ernaar terwijl hij haar vragend aan keek. Ze knikte gretig. Johan maakte de sluiting open en legde de bh opzij.

In zijn puberteit had hij wel borsten gezien, op films en op foto’s. Hij had het prachtig gevonden, zonder dat het veel met zijn eigen lichaam had gedaan. Dat was nu wel anders, zijn lichaam stond in vuur en vlam.

Hij keek zijn ogen uit, voordat hij zijn handen op de zijkanten van haar ontblootte borsten legde: “Ooooh, wat mooi, en wat zacht!” zuchtte hij verrukt.

Hij boog weer voorover en gaf haar ene tepel een vlinderlicht kusje. Dat leverde tot Johans verrassing bij Marieke een kort heftig schokken op. Had zijn kusje dat veroorzaakt? Waren haar tepels zo gevoelig?

Hij legde zijn lippen op haar tepel en begon ze zacht strelend te bewegen. Marieke kronkelde dat het een lieve lust was, greep Johan bij zijn haren en kreunde. Hij liet zijn tong er cirkeltjes omheen likken, eerst bij de ene en vervolgens bij de andere. Hij voelde dat ze in snel tempo meer opgewonden raakte en liet zijn hand over haar huid naar beneden gaan, langs haar zij, naar haar dijbeen. Daar stopte hij even, terwijl zijn tong haar tepel bleef plagen.

De vraag in zijn denken, hoe hij verder moest, werd direct beantwoord door een zeker weten: hij ging met zijn hand via de binnenkant van haar dijbeen heel langzaam omhoog. Hij legde zijn hand op haar slipje over haar schaamstreek en voelde hoe heet ze was en hoe vochtig, zelfs door de stof heen. Hij twijfelde geen moment, trok met een snelle beweging haar slipje uit. Hij ging met zijn tong terug naar haar tepel en legde zijn hand op haar schaamlippen.

Hij voelde hoe Marieke haar heupen kantelde en tegen zijn hand duwde. Het flitste even door hem heen, hoe bijzonder het was, dat hij eigenlijk zo weinig van een vrouwenlichaam wist, en het toch voor elkaar kreeg om haar zo lief te hebben.

Intuïtief wist hij, dat tussen die zachte kussentjes die haar schaamlippen waren, het centrum lag waarmee hij haar opwinding kon opvoeren. Voorzichtig stak hij zijn vinger er tussendoor en bewoog naar voren, waar hij een klein puntje voelde, dat direct iets groter en harder werd. Net als haar tepels, verlangend, dacht Johan.

Langzaam en teder liet hij zijn vinger over dat topje bewegen. Vrijwel direct verstrakte Marieke’s lichaam van top tot teen.

“Laat je maar gaan, Marieke, laat maar los, laat het komen,” fluisterde Johan. Een fractie van een seconde ontspande ze zich en begon daarna te sidderen en te schokken. Ze greep zich nog steviger in zijn haren vast en riep in paniek zijn naam.

Hij liet haar clitoris en haar tepel los, streelde alleen met zijn handen liefkozend over haar zij en haar buik.

Langzaam kwam Marieke tot rust, terwijl hij haar liefdevol aankeek. Hij zag verbijstering in haar ogen, een verbijstering die veranderde in vreugde.

Toen ze weer een beetje adem had, fluisterde ze schor: “Wat was dit geweldig, nog beter dan de grootste achtbaan. Minstens zo spannend, maar zo overweldigend, zo… ik heb er geen woorden voor!”

Johan glimlachte breed en kuste haar mond, niet langer teder, maar vol hartstocht, vol verlangen naar meer, naar haar, verlangen om bij haar naar binnen te gaan. Opnieuw streelde hij haar huid en haar schaamlippen, pakte een tepel tussen zijn lippen en bewoog die op en neer. Nog gretiger door haar reactie, nam hij een deel van haar borst in zijn mond en begon voorzichtig te zuigen, terwijl zijn tong haar tepel stimuleerde. Op het moment dat hij opnieuw met een vinger haar clitoris vond, bereikte ze haar tweede hoogtepunt. Johan hield het niet meer, rukte zijn onderbroek van zijn lichaam en ging tussen Marieke’s benen zitten.

Terwijl hij haar geen rust meer gunde en haar opdreef naar een volgend orgasme, ging hij voorzichtig bij haar naar binnen. Langzaam bewegend stimuleerde hij haar verder, terwijl zij haar benen om hem heen sloeg.

Toen ze haar derde, bijzonder heftige hoogtepunt bereikte, kon hij zich niet langer beheersen, had hij ook niet het gevoel dat hij dat hoefde te doen. Hij stootte met een zo heftige passie bij haar naar binnen, dat ze een verschrikte kreet slaakte en zijn naam weer riep. Ze greep zijn bovenarmen met zo’n kracht vast, dat het pure wanhoop leek.

Toen hoorde ze Johan haar naam roepen, en voelde ze dat hij zich in haar ontlaadde.

Even was het stil, toen liet hij zich op haar vallen. Hij was zich er vaag van bewust dat hij haar zo’n beetje plat drukte, maar was niet in staat zich op te richten. Terwijl Marieke zijn rug begon te strelen en zacht in zijn billen kneep, voelde hij dat zijn penis in haar, weer stijf begon te worden.

Marieke dacht ook zoiets te voelen, en bleef zijn achterwerk strelen en kneden. Het lukte haar om met één hand tussen zijn dijbenen door iets naar voren te gaan. Ze voelde zijn balzak, gespannen, rimpelig. Ze had wel mannelijke organen op plaatjes gezien, maar ze nooit gevoeld.

Ze liet haar vingers er overheen gaan, zich nauwelijks bewust van wat dat bij Johan veroorzaakte. Dat kreeg ze pas door, toen hij haar in opperste opwinding masserend begon te strelen en haar tepels weer begon te plagen. Ze voelde hoe haar eigen opwinding weer groeide, hoe Johan eerst langzaam en toen steeds heftiger in haar bewoog en hoe ze tot haar grote verrassing opnieuw samen tot een explosie kwamen.

De rust en de stilte, de ontspanning daarna… Johan leek bovenop haar liggend, in slaap gevallen te zijn. Marieke keek verliefd op zijn krullende haren neer en liet haar vingers er doorheen kruipen. Een zachte kreun gaf haar te kennen dat Johan niet sliep, maar net zo laveloos was als zij.

“Lief vlindertje, ik heb je helemaal geplet,” kreunde hij, “leef je nog?”

“Ik denk dat ik een sterk vlindertje ben, dus ja, ik leef nog. Wat was dit een rollercoaster. Ik hoef nooit meer naar een pretpark, ik heb genoeg aan jou. Jij bent mijn pretpark, mijn lieve achtbaan. Kom hier, mallootje!”

Ze pakte zijn hoofd met beide handen en trok hem wat omhoog. Ze kuste hem op zijn voorhoofd. Hij keek haar verbijsterd aan: “Een rollercoaster? Een achtbaan? Een pretpark? Goeie genade, houd je daarvan?”

Marieke grijnsde: “Alleen als het een levende achtbaan is die Johan heet. In zo’n achtbaan rijd ik heel graag mee! Verder heb ik niets met pretparken, veel te druk met al die mensen. Ik heb liever mijn eigen levende achtbaan zonder toeschouwers!”

Ze kuste hem opnieuw. Johan pakte haar vast en draaide hen samen om, zodat zij op hem kwam te liggen. Ze kusten elkaar, streelden elkaar in volledige rust.

Ze vonden zichzelf… in de ander.

Naar hoofdstuk 200. Laat je innerlijk maar stromen als een kolkende rivier

Of naar de Inhoudsopgave