Terwijl Sjaak een sms stuurde naar Koos om hem te vertellen dat er al drie clips op YouTube stonden met bijna alleen maar foto’s van hem en Olivia, was Lisa bezig om op Facebook en Twitter hun filmpjes te delen. Als naam schreef ze er gewoon de naam bij die ze ook bij hun filmpjes in Verkenner hadden gezet. Ze hadden dat bij YouTube ook zo gedaan, en het leek haar handig om dat gewoon zo door te voeren. Onder elke clip naam plaatste ze de You Tube link.

“Zo,” mompelde ze, “als ze ons nu nog niet weten te vinden…”

Lisa liep naar de keuken, waar Sjaak bezig was met een verrassing. Hij klopte deeg voor pannenkoeken en keek zijn liefste stralend aan. “Tijd voor een feestje, vind je ook niet?”

Lisa grinnikte: “Lijkt me wel ja!”

Ze haalde wat borden uit de kast, zette er één op het aanrecht voor de pannenkoeken en nam de andere twee met bestek mee naar de eettafel. Vervolgens zette ze er een suikerpot, een strooppot en een blok kaas met een kaasschaaf bij.

“Wat wil jij erbij drinken?”

Sjaak keek op: “Water, gewoon koud water.”

“Goed idee, eigenlijk neem ik altijd thee bij pannenkoeken, maar water lijkt me er ook heerlijk bij.” En dus vulde ze twee glazen met water en bracht ze naar de kamer.

Ze plofte neer op haar stoel, en ging kijken of er op de sociale media al wat actie te zien was. Tot haar verbazing waren alle clips al een paar keer voorzien van emoticons: duimpjes, hartjes, en zelfs huilende… Huib had bij één van de clips geschreven, dat de tranen over zijn gezicht stroomden. Hij noemde het bijzonder krachtig en mooi!

Lisa wilde naar de keuken gaan om het aan Sjaak te laten zien, maar hij kwam er al aan met de pannenkoeken. Ze schoof hem haar mobiel onder zijn neus. “Moet je zien, alleen al op Facebook. Ik heb nog niet eens op Twitter gekeken, of op YouTube. Op ons kanaal daar kunnen de mensen toch ook reacties geven?”

Sjaak knikte: “Ja, dat kan, volgens mij hebben we die optie ook open staan.” Hij gaf haar haar mobiel terug. “Ik heb echt trek, dus ik ga eerst een pannenkoek klaar maken om te eten, en dan kijk ik wel verder.”

Lisa volgde zijn voorbeeld, en ging daarna naar hun Twitter-account. Ook daar waren mooie reacties gegeven, waren clips gedeeld.

Op YouTube stond er nog niets bij, bij geen enkele clip. Misschien later, het maakte Lisa niet uit, ze was allang blij dat hun muziek, hun clips mensen geraakt hadden.

“Hey, ik heb bericht van Koos en Olivia,” kwam Sjaak ineens. “Wow, hij schrijft: ‘Het duurde even, we waren er zo emotioneel van, jullie clips zijn ongelofelijk krachtig! Meer!!!’ ”

.

Huib was ook echt geraakt door de clips. Terwijl hij de tijd nam om weer tot rust te komen, kreeg hij een idee. Hij stond op, gaf Margreet een seintje dat hij even weg moest om een idee te overleggen met Ilse en dat hij zo terug zou komen, en liep naar buiten, naar De Schuilplaats. Hij zag door het raam dat Ilse met haar huisgenoten aan de eettafel zat. Ze begroetten hem vrolijk zwaaiend, terwijl Katja opstond om hem binnen te laten.

“Altijd fijn als één van jullie langskomt, kom binnen!” begroette ze hem.

“Dat is helemaal wederzijds, jullie vormen een bijzonder fijn gezelschap,” antwoordde Huib glimlachend. “Eet smakelijk dames! Hebben jullie de clips van Sjaak en Lisa al gezien?”

“Ja joh, die heb ik allang gezien, toen ik ze samen met hen maakte,” grijnsde Ilse.

“O ja, dat zei je dat je dat zou gaan doen. Ze zijn fantastisch geworden, ik heb zitten huilen… meiden, wat maakt dat allemaal los!”

Ook de vrouwen vertelden wat het met hen gedaan had.

“Het was hier een compleet tranendal,” vertrouwde Maureen hem toe, “maar we vonden het geen van allen vervelend, het leek wel alsof we schoongespoeld werden van binnen, tenminste zo voelde het voor mijzelf!”

“Ja, dat was het!” reageerde Ineke, “zal ik het er even bij zetten, dat lijkt me voor hen ook mooi om te weten.”

“Doe maar, dat is een mooie bemoediging voor hen!” zei Katja.

Terwijl Ineke de reactie erbij typte, keerde Huib zich naar Ilse.

“Kunst is de uiting van onze ziel he… wat denk je, kunnen we op de website van de galerie ook een pagina maken voor de clips van Sjaak en Lisa?”

Ilse schoot overeind: “Wat een goed idee! Dat ik daar zelf niet op gekomen ben!”

Ze wilde al opstaan om naar haar huis te gaan en het op de site te regelen, maar Huib hield haar tegen. “Ik denk dat je eerst een mail moet sturen naar de anderen, geen groepsmail, maar voor iedereen apart, om te vragen of zij het ermee eens zijn. En dan zullen we er ook bij moeten vragen hoe we dat financieel gaan oplossen, want Sjaak en Lisa verkopen geen muziek, in elk geval niet op dit moment, dus dat betekent dat jij er wel werk van hebt, maar er geen salaris uit krijgt. Ik zou het fijn vinden als je jezelf even goed afvraagt hoe je dat vindt en als je dat in de mail verwerkt, hen vraagt hoe zij daar tegenover staan.”

Ilse knikte, zo ongeveer met haar hele lichaam. “Ik begrijp je punt, van die financiën. Wat ik er zelf van vind? Ik vind een pagina voor dit duo een enorme verrijking van de site, en dat is voor mij beloning genoeg.”

“Dat doet me wat, Ilse, echt mooi! Maar zet je eigen mening nog maar niet in de mail, dat zou de anderen beïnvloeden om hun eigen indruk te krijgen. Als iedereen geantwoord heeft, zien we wel verder.”

“Prima, dan vat ik daarna hun antwoorden wel in een groepsmail samen. Het zou me verbazen als ze hen er niet bij willen hebben. Komt vast goed, ik ben klaar met eten, ik ga die mail meteen even maken.”

Ze stond op, nam haar bord en bestek om die, zoals ze gewend waren, mee te nemen naar haar huis, en liet met goedvinden van haar huisgenoten het verdere opruimen van de tafel aan hen over.

“You go girl!” riep Katja haar na.

“Ik ga weer op huis aan, ik hoor nog wel van je!” zei Huib, en met een zwaai nam hij afscheid.

Een paar minuten later kreeg hij de bewuste mail van Ilse. Bij hem had ze er een PS onder gezet: ‘je hoeft niet te reageren Huib, ik weet wat je er van vindt’

Hij volstond met het terugsturen van een duimpje, zodat ze wist dat hij het gelezen had.

Hij had Margreet inmiddels vertelt van het plan. Ze was ook enthousiast geweest, had naar Ilse teruggemaild dat als Ilse het financiële punt geen probleem vond, het voor haar ook prima was.

Nog geen half uur later kregen ze een groepsmail. Daarin vatte Ilse samen, dat uit de antwoorden gebleken was dat iedereen er blij mee was als de muziek-clips toegevoegd zouden worden. Er waren reacties geweest als die van Ilse, en opmerkingen als ‘ze horen er helemaal bij’ en ‘dit valt onder de naam van onze galerie!’ en over de 10% die Ilse van hen niet zou krijgen… dat hadden ze aan haar gelaten. Als zij het prima vond, was het prima! Zo werd besloten, dat als Sjaak en Lisa akkoord gingen, ze aan de website zouden worden toegevoegd.

Daarom wandelde Ilse nu naar hun huis, vertelde hen wat er besloten was en vroeg hen om toestemming. Sjaak en Lisa voelden zich behoorlijk overrompeld en even bezwaard dat Ilse niets zou verdienen aan haar werk namens hen, maar haar blijdschap over wat ze de verrijking van de website noemde, maakte dat zij er ook blij over konden zijn. Ze spraken af, dat ze elke nieuwe clip naar haar zouden mailen, zodat zij ze op de site kon plaatsen.

Ilse ging weer naar huis, maakte een nieuwe pagina en zette de eerste drie clips er op. Ze vermeldde erbij, dat de foto’s gemaakt waren door Sjaak, en door Koos en Olivia Bakker. Ze plaatste de clips op de sociale media van de galerie, met een vrolijke vermelding erbij dat er een kunstenaarsduo aan hun galerie was toegevoegd. 

Ilse had de persoonlijke gegevens van Sjaak en Lisa en voegde die toe aan haar bestanden. Het voelde goed, ze had een stevige basis voor dit werk gemaakt, en het ging haar tot nu toe makkelijk af. Ze was benieuwd hoe het zou gaan als ze ook kunstwerken zouden gaan verkopen…

Naar hoofdstuk 40. William

Of naar de Inhoudsopgave